نامرتب بودن دندان ها
نامرتب بودن دندان ها، بیرون زدگی و بهم ریختگی دندانها یکی از مهمترین مسائلی که بسیاری از مردم در جامعه امروز با آن مواجه هستند، این آمار در کشور ایران حدود 40 درصد است. یعنی حدود 40 درصد از مردم از ناهنجاریهای فکی و دندانی رنج میبرند.
بقایای اسکلت گذشتگان نشان میدهد که میزان شیوع نامرتب بودن دندان ها در حال حاضر چندین برابر آن چیزی است که تنها چند صد سال پیش بوده است. بنابراین سوالی که در این لحظه مطرح میشود: چرا نامرتب بودن دندان ها در حال افزایش است؟
مدارک و مستندات به دست آمده از فسیلهای هزاران سال پیش نشان میدهد که امروزه شاهد کاهش اندازه دندانها، کاهش تعداد دندانها و کاهش در اندازه فکها هستیم.
-
کاهش اندازه دندان
نمودار زیر نشان میدهد در طی 100 هزار سال گذشته، کاهش مداومی در اندازه دندانها رخ داده است.
-
کاهش تعداد دندان
تعداد دندانهای انسان نیز در مقایسه با انسانهای اولیه کاهش یافته است. به طوریکه امروزه شاهد غیبت یک یا چند دندان عقل در دهان افراد هستیم (غیبت مادرزادی). امروز اغلب انسانها در نسبت با گذشته فکین به نسبت کوچکتری دارند که اجازه رویش کامل دندانهای عقل را نمیدهد و به همین دلیل اغلب دندانهای عقل نهفته میمانند و نیاز به جراحی پیدا میکنند. علاوه بر این در بسیاری از موارد غیبت مادرزادی دندان عقل دیده میشود که نشان میدهد، این دندان طی تکامل در حال حذف شدن است.
به علاوه مدارک و شواهد نشان داده است که ثنایای سوم، پری مولر سوم همانند مولر چهارم از بین رفته است. در حال حاضر، مولر سوم انسان و پری مولر دوم و ثنایای دوم گاهی تکامل نمییابند و این امر نشاندهنده این است که این دندانها در آستانه انقراض هستند.
-
کاهش اندازه فک
در مقایسه با انسانهای اولیه دیگر، انسان پیشرفته امروزی فکهای تکامل نیافتهای دارد. انسانهای اولیه دارای فکین بزرگی بودند که 32 دندان را در خود جای میداد و در بررسی جمجمههای آنها مشاهده شده که بر خلاف انسانهای امروزی، دندانهای آنها کاملا منظم و ردیف است در حالیکه امروز نزدیک به 60 درصد مردم دارای بینظمی دندانی هستند.
بنابراین روند تحول فک و دندانهای انسان نشان میدهد که نامرتب بودن دندان ها، شلوغی و بهم ریختگی دندانها یکی از مواردی است که با تغییرات زندگی نوین بدتر میشود، شاید علت آن استفاده از غذاهای نرمتر نسبت به گذشته باشد که نیاز به استفاده کمتر از سیستم دندانی دارند. تحت شرایط زندگی اولیه عملکرد فکها و دندانها برای زنده ماندن و ادامه حیات امر مهمی محسوب میشد. برای جویدن و خوردن غذاهای نپخته و خام و یا سبزیجات، داشتن سیستم جویدن مناسب لازم است. بنابراین با ظهور غذاهای پخته نیاز به تلاش و انرژی زیاد برای جویدن غذا نبود، بر این اساس نیازی به وجود آروارههای قوی نبوده است.
